Was ik maar een achtergrondzangeres. Zingen kan ik (niet echt), maar wel alleen onder de douche en vooral als niemand het hoort. Was ik een echte achtergrondzangeres, dan zou ik de sterren van de hemel zingen. Met alle toewijding die ik in me had.
Vroeger als klein meisje was ik al in de ban van de twee, soms drie dames die de ervoor zorgden dat de leadzanger nog beter uit de verf kwam. De Supremes, daar had ik graag de linker van willen zijn. Of van Aretha Franklin of Tina Turner. Geweldig! Mooie dames, mooi in de make-up, elke dag een ander pakje of pruik. En toen ik de film The Commitments had gezien, was ik helemaal verkocht, zo heerlijk.
Op de voorgrond hoef ik niet, ik krijg al een kleur als er drie paar ogen op me gericht staan. Laat staan een hele zaal. Ik kan sowieso beter tegen kritiek dan een compliment. Maar als achtergrondzangeres pak je toch het succes mee en toch is er niemand die op je let.
Een ander voordeel van een achtergrondzangeres is dat je kan leunen op je mede-achtergrondzangeressen. Vergeet je een tekst, dan valt het niet zo op. Je staat minder snel met je mond vol tanden, zoals Amy Winehouse dat veel heeft. Maar die is dan ook zwaar onder invloed en mist ook hier en daar een tand, dus misschien is dat geen goed voorbeeld. Bovendien gaat de tekst natuurlijk nooit echt ergens over. Verder dan een 'sjoep-sjoep-die-wa-die-wa-die-waaaaaa' komt het zelden, maar toch, je moet wel de concentratie vasthouden, weten waar de 'sjoep' en de 'wa' zitten en niet zomaar iets anders er doorheen bléren. Dat klinkt niet.
Hoe wordt je een achtergrondzangeres? Beetje talent is heel handig of je moet het door iemand anders laten zingen en alleen een beetje mee-playbacken. Dan The Looks en de lengte. Ben je zelf 1.80 en je medezangeres 1.50 dan gaat het niet, dat oogt niet lekker. Dan moet er één een ander bandje van haar eigen lengte gaan zoeken. Ook heel belangrijk is dat je een band vind die bij je past. Ik wil natuurlijk wel voor het grote publiek gaan. Niet zo'n Top-40 band die je kan inhuren voor 'Al uw feesten en partijen'. Nee, het moet wel menens zijn met de band. En geen Marco B., Gerard J. of Rene F. Nee, bedankt, ik sla even over. Dat is het jammere aan Nederland, dat de artiesten hier zo SBS6 zijn. Dus eigenlijk hoort er in dit rijtje dan dus ook locatie thuis. Waar speelt je band? Wereldberoemd zou dan het beste zijn. Over de hele wereld reizen alle zalen plat spelen. 'Helloooow Berlin...'
Natuurlijk zijn er ook genoeg keerzijden aan het vak, maar die wil ik niet horen. Want heb je bijvoorbeeld een Ike Turner in de band, dan moet je bijvoorbeeld zo snel mogelijk wegwezen. Geen geweld alsjeblieft. Daarnaast ben je natuurlijk best vervangbaar. Er zijn er meer die dit kunstje kunnen. Maak je er een potje van, dan zijn er voor jou tien anderen.
Al met al zijn er een heleboel ingrediënten nodig om het plaatje compleet te maken. Maar goed, ik word toch geen achtergrondzangeres, ik heb het zo ook helemaal naar mijn zin. Maar dromen mag. Laat mij maar denken dat het het meest fantastische beroep op aarde is.
Was ik maar een achtergrondzangeres.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten