ENDE

Het is voorbij. Stunned Berlin is afgelopen. Met veel plezier hebben we een maand lang ontzettend veel beleefd, gezien, gemaakt en meegemaakt. Nu is het is tijd om de balans op te maken en te werken aan de expo. Veel dank aan iedereen die ons heeft gesupport, gelezen en bekritiseert. Het was een intense ervaring. Via onze site of onze Twitter houden we je op de hoogte van de komende ontwikkelingen, want we hebben nog wel het een en ander te tonen. Tot snel.


STUNNED | Marieke - Cynthia - Leonie - Jose - Erik - Erwin - Ronald

EFFI

Es ist halbzeit bei Inter- Werder als de Duitse variant van Ronald Koeman, Stefan Effenberg in compleet Duitse lederen jacke in mijn blikveld verschijnt.. Wat een 'Duitser dan Duits' hoofd heeft die man toch en warum die Gestapo jas aan als gastcommentator op een voetbalveld?


We kijken Champions League in bar Destille, waar de blije barkeeper een herrijzenis is van wijlen Queen zanger Freddy Mercury. Aan de bar hangt naast schlagerzanger Freddy een slechte, pretzels kauwende, look a like van James Hetfield. Er wordt gerookt, gedronken en fußball gekückt. 


Inter-Werder is inmiddels 3-0 als de andere barkeeper, een als hunebed verklede roodharige Homer Simpson, Sky Sports overzet naar een schakelkanaal. Eerder genoemde wedstrijd is een bekeken zaak en partner van Freddy besluit dat de volle kroeg maar wat anders moet kijken. 


Het brengt de snelheid aardig in de avond, want terwijl ik een slok Warsteiner naar binnen giet, zie ik mijn vriend Rafaël van der Vaart 1-0 scoren op Heart Lane tegen Twente. Een minuut later een penalty op hetzelfde veld. Snel schakelt Sky door, om op veld Inter vriend Wesley te zien lachen met grasspriet plakkend op het hoofd. Samuel Eto'o speelt ondertussen voor persfotograaf na weer een gescoord doelpunt als Twente een elleboogpenalty tegen krijgt. Team Huntelaar 'von Ajax Amsterdam' scoort en wint en Europawijd tonen supporters hun blote basten op de tribunes. Dat van der Vaart iets te enthousiast is blijkt wel uit het feit dat hij de rode kaart krijgt, jammer, maar terecht. Hoofd gebogen loopt hij richting kleedkamer, neemt een slok water, denkt aan zijn nieuwe huis in London en Sylvie..


Und 'Enschede'? Das verliert.. Mit vier-eins..

VINBERLIN

Vanmiddag hadden we een afspraak met Vincent Kompier, een uit Nederland overgewaaide planoloog, die zich tegenwoordig bezighoudt met bloggen over Berlijn en daarnaast rondleidingen op maat verschaft voor divers samengestelde groepen. De afspraak is op de valreep tot stand gekomen, maar dat maakt het gesprek niet minder leuk zal blijken.

Plaats van afspraak is het naast U-Bahn station Warschauer Straße gelegen Michel Berger Hotel. Leuke creatieve hotspot met dito lounge. Ook hier weer het, voor Berlijn, kenmerkende recept. Tafels met niet bij elkaar passende stoelen, laptops met creatieven erachter en barpersoneel dat zich drukker maakt over de muziek van 'Arcade Fire' dan de consumpties. Misschien moeten ze ook ff een keer een blik op hun site werpen, want skip intro in 2010? Nein mann..

Maar goed, daarvoor zijn we hier niet. Vincents interesse is in eerste instantie gewekt vanwege onze aanwezigheid in Kreuzberg, maar eigenlijk waait het gesprek alle kanten uit met als continue terugkerend middelpunt, Berlijn. Termen als Ossies & Wessies (Voormalig Oost- en West Duitsers) vliegen over tafel, net als de daaruit voortvloeiende generatie Wozzies. Aandachtig luisteren we naar de verhalen van onze Berlijn expert, die vertelt over het veranderen van de samenstelling van wijken, de schuld van de stad (80 miljard !, wat nou bezuinigen Rutte 1?) en de mentaliteit van de Berlijner, die nagenoeg bestaat uit de korte termijn visie van geld verdienen, waardoor de dag simpelweg weer gered is. Via het slechte weer waar Berlijn vanaf heden weer aan wordt blootgesteld horen we over de jaarlijks uit te komen 'Open haard kroegen gids' die nog enige warmte en blijdschap moet brengen in de periode waarin het wolkendek zich als een grauwe sluier over de stad zal sluiten.

Inmiddels is het bijna half 7 en moet onze gesprekspartner op pad naar Kraftwerk in Mitte (Onder Tresor, wie kent het niet..) voor de opening van de expo REALSTADT.Wünsche als Wirklichkeit over de ontwikkeling van steden en de wens van de participanten. In voormalig energiecentrale staan 300 maquettes ten toon gesteld om te bezichtigen. Klinkt interessant. Opening is eigenlijk vrijdag a.s., maar onze 'Glückspilz' mag nu al naar binnen voor een preview. Voor de deur nemen we afscheid, waarna Vincent op de fiets de brug richting Friedrichhain rijdt. Een klein beetje jaloers zijn we wel..

PHOTOVERWIEW

NACHT PHOTO PROGRAMM

Es hat geklappt!


De photoshoot van gisterenavond heeft z'n vruchten afgeworpen en het gewenste resultaat opgeleverd. Pfhew.. We hebben alleen maar regen gehad de afgelopen dagen, dus een droog stukje nomansland was wel ff gewenst en aan ons besteed. Wel weer een t*r#ng eind gesjouwd, ik heb werkelijk geen kuiten meer over, maar als het eindresultaat bevalt vergeet je de spierpijn. Gelukkig hadden van tevoren even Goulash gegeten bij G-wie-gulasch. Een aanrader. De tip kwam van 'yourneighbours', maar de tent zit hier 50 meter om de hoek op de hoek, dus dat konden we mooi even testen. En dat is gelukt zeg maar, fookin' hey, lekker..


Ik zou dolgraag willen, maar Erik en Ronald belemmeren me ;-) in het tonen van een 'sneak preview' sorry guys.. ff wachten dus nog..

Betahaus

Werte werden nicht mehr in klassischen Büros geschaffen. Wertschöpfung findet statt an unterschiedlichen Orten, zu unterschiedlichen Zeiten

Dat is het uitgangspunt van het Betahaus! Betahaus faciliteert werkplekken met als doel het co-working voor creatieven te stimuleren. Nieuwsgierig naar deze ‘nieuwe’ manier van werken (ook wel ‘flexwerken’,‘het nieuwe werken’ en ander te pas en te onpas geroepen kreten) ben ik zeker. Ook wij als Stunned zijn altijd op zoek naar de juiste verhouding tussen vrijheid, creativiteit en structuur (zie dit Stunned Berlin project). 

Op naar het Betahaus:

Mehringdamm de metro U7 in,

Hermannplatz de switch U7/U8,

Kottbusser Tor eruit,

Stukje lopen, kebap eten en het Betahaus binnen.

En hoe was het?

Laat ik beginnen met het feit dat de open structuur met de hoge grote industriële ruimtes me erg aanspreekt. Ik geloof in de synergie tussen mensen wanneer men in een grote ruimte werkt, maar weet ook dat er vanuit praktisch oogpunt snel behoefte is aan afgeschermde ruimtes. Bijvoorbeeld voor besprekingen, en brainstormen en dergelijke.

Bij binnenkomst belanden we eerst in het café van het Betahaus. Het toevoegen van horeca stimuleert het co-working goed omdat men hier elkaar kan ontmoeten (Dit wordt dan ook gestimuleerd door het verzorgen van naar het schijnt overheerlijk ontbijt, lunch sessie’s en presentaties).

Na een espresso te hebben gedronken (De basis van een goede werkdag) kijken we rond in de verschillende ruimtes. Er is een ruimte om zeg maar ‘dingen’ te bouwen. Er wordt hier voor materiaal gezorgd en apparatuur zoals 3d printers, piepschuimsnijders en andere ‘hebbedingen’ zijn hier aanwezig.

Er wordt in deze ruimte verteld dat er momenteel behoefte is om deze ‘vrije ruimte’ meer te organiseren en structureren. En dat is toch grappig. Een concept dat de vrijheid van werken hoog in het vaandel heeft staan, maar door hun eigen succes toch eigenlijk behoefte heeft aan meer structuur. Dit geeft me stof tot nadenken die me zeker niet onbekend voorkomt.

De ruimtes boven zijn de werkruimtes voor de digitale nomaden. Hier kan men vaste plekken huren per dag/week of maand. Maar ook flexibele plekken die je na iedere ‘werkdag’ weer opruimt om de volgende keer een nieuw plekje te zoeken. Leuk om te zien, maar wanneer je door het concept heen prikt zijn het eigenlijk niet meer dan tafels en stoelen met een internetverbinding, en deze kun je huren.

Mijn conclusie is dat het een goed concept is voor freelancers die in Berlijn een tijdelijke werkplek nodig hebben en voor start-ups om een netwerk op te bouwen. De werkplek is handig omdat het werken vanaf een hotelkamer of appartement na een tijdje ook niet alles is, tenzij je zo’n appartement hebt als dat waar wij nu inzitten :). Het grootste voordeel van dit concept is de gelegenheid om mensen uit de creatieve industrie te ontmoeten. Zoek je een fotograaf voor je project, loop binnen en er loopt vast een fotograaf rond, deze kan je weer verder helpen met de eventueel benodigde internet nerd (sorry: expert), enzovoort. Maar laten we het ook niet mooier maken dan het is.

Zoals gezegd spreekt de open structuur van werken me meer aan en heb ik het gevoel dat STUNNED hier wel wat mee kan. Wordt vervolgd……………

VIEL BEßER JA!

So, das war viel beßer heute..


Kampte ik gisteren nog met een worsteling over creatief te behalen doelen, vandaag lijkt eea ineens op z'n plek te vallen. Schijnbaar is een intern conflict altijd weer goed om de boel even op scherp te zetten, de status te overzien en zo tot een compleet verhaal te komen. De puzzelstukjes vallen deze ochtend ineens op de juiste plek en het totaalverhaal heeft een bredere lading gekregen. Klinkt wat vaag waarschijnlijk, maar de primaire uitgangspunten van dit gehele project hebben een plek gevonden in het totaal eindproduct. Veel werk is er bij terugkomst nog te verrichten, dat is zeker, maar de collectie aan verzameld materiaal gaat zijn plek vinden en eenieder kan zijn of haar ei er straks in kwijt. Happy, happy, joy, joy..

Een vol programma vandaag. Allereerst wat eitjes gebakken voor mijn huisgenoten, vruchtenblubbertje erachteraan en daarna de deur weer uit. Het regent gelukkig eens een keer niet, dus we kunnen de Oost-Duitse kant van Berlijn gaan untersuchen. Metro in op de vertrouwde halte en touren maar..

Toch valt het niet mee om 'out of the blue' ff wat toffe spots te vinden. Al kijk ik met een oog als ware het een fotokader, de eindhalte van onze S-Bahn levert niet meer dan een arme, maar schone buurt op. We zitten inmiddels 16 km van stadsdeel Mitte, maar dat dit nou echt is wat we willen zien, nee. Verzorgd, saai, een Duitse vakantieplaats waar je niet wil zitten. Even een paar stops terug dan maar. Op de heenweg hebben we een hoogbouwcomplex gezien wat ons wel aansprak, daar maar ff heen dan. Onderweg staat alles wederom onder de graffiti en hoewel ik daar aardig klaar mee ben hier, valt het wel op dat zelfs de tuinhuisjes langs het spoor ondergespoten zijn. De een nog lelijker dan de ander, maar dat de Duitsers er met deze illegale hobby een lelijke stijl op na hielden was me al jaren bekend. Dat zelfs tuinhuisjes een mooie multiculturele mix herbergen wordt wel duidelijk aan de wirwar van opgestoken vlaggen. Turks, Duits, Amerikaanse rebellenvlaggen etc. Zelfs de schotelantennes hier en daar ontbreken niet. Cosy Fußball gücken neben die Gürcken.

Bij 'Köllnische Heide' stappen we uit om het complex aan flatgebouwen eens dichterbij te bekijken. De multicultimix is ook hier van toepassing en aangekomen bij een van de hoofdingangen sneaken we snel achter een bolle Duitser aan naar binnen. Met z'n 3-en proppen we ons werkelijk in de mini lift. Claustrofobie kan je maar beter niet hebben nu, we kunnen onze kont niet keren hier. Verdieping 'hoogste' eruit en WOW, vet! Dikke view over Berlijn, dit is wel een relaxed plekkie. Op een tussenstukje van 1,5 bij 2,5 meter maken we onze opnames. Ik krijg werkelijk zweethanden als ik naar beneden loer, echt iets voor mij met m'n hoogtevrees, maar dit is wel wat we willen zien. Satisfaction garanteed!

Een klein half uur later houden we het voor gezien, we hebben een afspraak in Betahaus en moeten wieder züruck. Maar dit was een prima dingetje..

Das war viel beßer heute..